قدرت یک اسید با عددی به نام ثابت تعادل تفکیک اسید تعیین می شود. اسید سولفوریک یک اسید قوی است، در حالی که اسید فسفریک یک اسید ضعیف است. به نوبه خود، قدرت یک اسید می تواند نحوه انجام تیتراسیون را تعیین کند. از اسیدهای قوی می توان برای تیتراسیون یک باز ضعیف یا قوی استفاده کرد. از طرف دیگر، یک اسید ضعیف تقریباً همیشه آنالیت یا چیزی است که تیتر می شود.

 
اسیدهای پلی پروتیک
اسید پلی پروتیک بیش از یک یون هیدروژن دارد که می تواند به محلول اهدا کند. با افزایش اهدای یون هیدروژن، pH محلول کاهش می یابد. اسیدی تر می شود به عنوان مثال، فرمول شیمیایی اسید سولفوریک H2SO4 است. دوپروتیک است. دارای دو یون هیدروژن است که می تواند به یک محلول اهدا کند. فرمول شیمیایی اسید فسفریک H3PO4 است. تری پروتیک است. دارای سه یون هیدروژن است که می تواند به یک محلول اهدا کند. با این حال، این تعیین نمی کند که آیا آن یون های هیدروژن همه در یک محلول تجزیه می شوند یا خیر. در عوض، باید ثابت تعادل تفکیک اسید را در نظر بگیرید.
 
طبق متن بالا اسید سولفوریک اسیدی قوی و فسفریک اسید ، اسیدی ضعیف است